عکس برداری در دندانپزشکی برای تشخیص مشکلات دندانی، ارزیابی وضعیت دهان و فک، و برنامه‌ریزی درمان‌های مختلف استفاده می‌شود.

رادیوگرافی پری اپیکال (PA): این نوع رادیوگرافی برای بررسی دندان‌ها و ریشه‌های دندان استفاده می‌شود و معمولاً به تشخیص مشکلات عمیق مانند عفونت‌های ریشه یا مشکلات ساختاری کمک می‌کند.

رادیوگرافی بایت‌وینگ: برای بررسی وضعیت دندان‌های پشتی و تشخیص پوسیدگی‌های بین دندانی کاربرد دارد.

رادیوگرافی پانورامیک: یک تصویر کلی از دندان‌ها، فک‌ها، و سایر ساختارهای دهان به پزشک ارائه می‌دهد. این نوع عکسبرداری برای بررسی مشکلات فک یا تعیین وضعیت دندان‌های نهفته (مانند دندان‌های عقل) مفید است.